…voor begeleiding of therapie?
Als je voor een moeilijke keuze staat of een echt belangrijke vraag hebt, dan doet dat een beroep op zelfkennis en wijsheid. Maar wie ben je dan? En wat wil je eigenlijk echt? En wat is wijs om te doen? Om te denken? Wat is voor jou mogelijk en haalbaar, nu, hier?
In mijn praktijk ga ik daar met je naar op zoek. Ik volg de sporen die jij uitzet, maar laat je in richtingen kijken die je misschien niet gewend bent. Dan zie je opeens andere sporen die je kunt gaan.
Misschien is er meer aan de hand, misschien gaat het echt niet goed met je. Misschien kun je bij mij op zoek gaan naar een leefbaarder leven.
Ik geloof niet in diagnoses, wel in ongelukkig zijn en in overlevingsstrategieën die niet meer goed of zelfs tegenwerken. Wie als kind getraumatiseerd is, heeft strategieën ontwikkeld om het hoofd boven water te houden. Maar wat vroeger werkte, werkt helaas niet meer als we volwassen zijn en het leven andere eisen aan ons stelt.
Ter aanvulling en verfijning van mijn filosofische praktijk gebruik ik de NARM methode. NARM is een methode om nadelige gevolgen van vroegkinderlijke en complexe traumatisering op natuurlijke wijze te laten helen.
Cliënt en therapeut doen samen onderzoek naar wat een concrete verandering in de weg staat: gelijkwaardig, niet resultaatgericht en werkend met en in het heden. Door de wijze van relationele begeleiding en ondersteuning komen lichaam en geest, hoofd en hart, zenuwstelsel en ziel aan bod in een langzaam en aandachtig tempo. Meer of minder levensontwrichtende ontwikkelingstrauma's kunnen door deze samenwerking en ondersteun(en)de vertraging in een ander licht komen te staan. Juist de vertraging heeft belichaamde inzichten en algehele integratie tot gevolg. Dat op zich weer leidt tot verschuivingen in werking en beleving van onze levenskracht en autonomie, onze behoeften en ons vertrouwen, onze liefde en seksualiteit.
Verbinding, contact maken, is het sleutelwoord: vrij zijn tot contact met ons zelf en vrij tot (intiemer) contact met anderen. Cliënt en therapeut, een zoeker en ik, werken samen met de grootste kracht waarmee wij mensen, en alle andere levende wezens, zijn uitgerust: de levenskracht zélf. Dit is de neiging van iets om te blijven bestaan en haar potentie te verwerkelijken. Spinoza noemde deze kracht met het Latijnse woord 'conatus', maar Aristoteles sprak over 'dynamis' - waar wij het begrip dynamiek aan overgehouden hebben. Het is de kracht die ons drijft om te worden wie we ten volle kunnen zijn.
Even voorstellen
![[04-11-19] met_pet.jpg](/fotoos/met_pet.jpg)
Ik ben Monique Greveling en een praktisch filosoof in hart en nieren (cum laude afgestudeerd aan de UvA in 1989). Ook was ik 3 jaar parttime leerling bij de Amsterdamse Theater Academie (tot 2008) en behaalde ik mijn diploma sportverzorger/sportmassage (2002).
In mijn filosofisch-therapeutische praktijk stel ik mijn veelzijdigheid, creativiteit en betrokkenheid, en mijn opgedane kennis, vaardigheden en ervaring in dienst van het verlangen naar een beter leven.
Wil je een indruk van mij hebben? Bekijk het volgende filmpje
Het goede leven is me niet in de schoot gevallen en ik heb mijzelf flink moeten 'verbouwen' om open in het leven te kunnen staan: open naar wat zich in mij zelf afspreelde en open naar wat andere mensen werkelijk bewoog. Na vele jaren van zware en steeds terugkerende depressiviteit leidde dit zelfhulpproject van vallen en opstaan tot een nieuw begin. Ik ben inmiddels bijna dertig jaar vrij van depressieve symptomen, zonder pillen, en ik heb me steeds verder kunnen ontwikkelen: in mijn expressiviteit, lichaamsbeleving, sociale gemak en kennis van traumatisering en wat daarmee allemaal samenhangt. Een stevig fundament, een goed gereguleerd en werkend organisme is de noodzakelijke voorwaarde voor elke vorm van levenskunst. Je kunt geen huis bouwen op een wrakke ondergrond, laat staan een kathedraal. Vroegkinderlijke traumatisering, traumatisering van de te ontwikkelen persoonlijkheid leidt tot een uiterst wankele basis en een persoonlijkheid die uit alle macht probeert om op één of andere manier overeind en 'heel' te blijven. Al biedt soms de gedachte aan de dood nog het enige perspectief op niet stuk gaan...
In 2020 heb ik mijn NARM mastercertificaat gehaald bij dr. Laurence Heller. NARM is een ontwikkelingspsychologisch georiënteerde therapievorm voor complex trauma, uitgaande van het nu en zowel op het denken als op het emotionele en lichamelijke ervaringsniveau werkend. De aanpak van Heller's NARM (neuro-affectief relationeel model) sluit nauw aan bij de methode die ik in mijn zelfhulpproject en werkend als praktisch filosoof zelf ontwikkeld heb. Bovendien vult NARM de filosofische benadering goed aan door lichaamsbewustzijn bij het onderzoeksproces te betrekken waar dat mogelijk en zinvol lijkt. De combinatie van een filosofische en NARM-benadering leent zich ook heel goed voor het ontwikkelen van meer belichaamde levensbeschouwelijke en morele autonomie waardoor een verstandelijk, 'filosofisch weten' een werkelijk belichaamd 'beseffen' kan worden.
Inmiddels volg ik al een jaar de eAcademy bij Ellert Nijenhuis voor Enactieve Trauma Therapie met nadruk op dissociatieve problematiek. Zijn magnum opus The Trinity of Trauma getuigt van zowel filosofische, klinische als empirische onderbouwing van zijn ideeën. Het is een mooie en liefdevolle synthese van theorie en praktijk.
Ondertussen houd ik mijn kennis van onderzoek op gebieden als (sociale) psychologie en psychiatrie, psychotherapie en farmacotherapie, (sociale) biologie en de laatste ontwikkelingen in de neurowetenschappen zo goed mogelijk bij.
Tenslotte ontwikkel ik op het leven van alledag en op mens- en levensbeschouwing toegesneden workshops. De laatste tijd leg ik mij vooral toe op morele emoties en hoe die onder onze huid komen te zitten, met name de thema's schaamte en schuld. Zie bijvoorbeeld ook VG Café. Loskomen hiervan vraagt meestal meer dan louter verstandelijk inzicht.
In augustus 2018 stond het interview Gespecialiseerd in vragen van Karin Stroo met mij in de Amsterdam en Utrechtse editie van Z! De Straatkrant. In 2010 verscheen Op consult bij de filosoof in PLUS Magazine. Aan de essentie van mijn manier van werken is niet veel veranderd, hoewel de vorm in de loop der jaren door mijn aanvullende traumatherapie-opleidingen en ervaring wel veranderd is. Lag eerder de nadruk meer op levenskunst, nu gaat het in mijn praktijk vaker om van overleven tot 'gewoon leven' te komen. Maar het gaat nog steeds over fundamentele, wezenlijke en vooral duurzame verbetering van de kwaliteit van leven - waar je ook maar kunt beginnen.